Het is de Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid, de WRR, opgevallen dat het niet zo goed gaat met de integratie van een aantal minderheden. Zo stelt deze Raad in haar rapport “Samenleven in verscheidenheid” dat ondanks politiek gehakketak er nog geen sprake is van een effectief integratiebeleid. De overheid dient met een actiever beleid migranten wegwijs te maken en op te nemen in de Nederlandse samenleving. Zo niet dan dreigt volgens de Raad de samenleving uit elkaar te vallen in tal van kleine groepen die houvast zoeken in hun eigen identiteit.
Wat moeten we met een dergelijke uitspraak? Hebben we hier te maken met onderzoekers van de Raad die al een aantal decennia onder een steen liggen? Want ieder weldenkende Nederlander weet dat onze samenleving allang uiteen gevallen is in tal van subgroepen. Om tijdens deze Olympische Spelen met Daphne Schippers te spreken: “het is wat het is”. De tribale samenleving is allang een feit en de derde generatie hangt sterker aan de eigen identiteit. Het is niet of uiterst lastig om hier nog chocolade van de maken.
Maar wie schetst onze verbazing dat bestuurskundige Jelles Kort in NRC van 2 augustus in zijn artikel “Voorkomen is beter dan genezen, ook in de rechtsstaat” meent dat “achterstandsproblematiek de oorzaak is van zware criminaliteit, het verdient meer aandacht”. Aha! Het ligt dus toch weer aan ons! We hebben het onvoldoende aandacht geschonken. We moeten het voorkomen! Dank je wel Jelles!
Als je aan de gemiddelde Nederlander zou vragen: “over welke groep hebben we het als we het over zware criminaliteit hebben”? dan is het antwoord bekend. Het gaat over DIE groep die de WRR en Jelles Kort niet durven en willen benoemen: Marokkanen. De WRR en Kort draaien om de hete brei heen.
Als de WRR en Jelles Kort de moeite zouden hebben genomen om de boeken en artikelen van criminoloog dr Hans Werdmölder te lezen, dan zouden zij weten dat in de afgelopen decennia veel is geprobeerd om het Marokkanen probleem op te lossen. Werdmölder heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de problematiek zo indringend mogelijk te beschrijven. De WRR en Jelles Kort hadden dan ook gelezen dat voortdurend goede raad genegeerd is. Te veel zaken zijn op hun beloop gelaten. En nu moeten we op de blaren zitten en van zogenaamde deskundigen vernemen dat we meer moeten doen aan achterstandsproblematiek “want anders gaat het fout”.
In Werdmölder’s artikel “Het gif van discriminatie, verbaal en fysiek geweld bedreigen Amsterdam” beschrijft hij hoe Amsterdamse bestuurders er een handje van hebben om onwelgevallige rapporten over wangedrag van Marokkaanse jongens te negeren. Het rapport “Actie onderzoek Antidiscriminatie LHBTIQ+ “ vinden woordvoeders van de Marokkaanse gemeenschap “stigmatiserend”. Werdmölder beschrijft de Marokkaanse machocultuur, de taboe en groepscultuur, de minachting voor vrouwen, autochtonen, homofielen, atheisten, joden, het geweld en de drugshandel.
“Een aanslag op de rechtsstaat” is inmiddels een gevleugelde uitdrukking geworden. Het is duidelijk na zoveel jaren: van de WRR en onze regering zal de oplossing voor dit probleem wellicht nooit komen. Het wordt van kwaad tot erger…
Frits Bosch
Abonneer je gratis en voor niets op het Telegram-kanaal van De Dagelijkse Standaard, en like onze spiksplinternieuwe Facebook-pagina!
